هرگز به آدم ها نخند!!
به سرآستین پاره ی کارگری که دیوارت را می چیند و به تو می گوید ارباب، نخند!
به پسرکی که آدامس می فروشد و تو هرگز نمی خری، نخند!
به پیرمردی که در پیاده رو به زحمت راه می رود و شاید چند ثانیه ی کوتاه معطلت کند، نخند!
به دبیری که دست و عینکش گچی ست و یقه ی پیراهنش جمع شده، نخند!
به دستان پدرت .
به جارو کردن مادرت .
به راننده ی چاق اتوبوس .
به رفتگری که در گرمای تیر ماه کلاه پشمی به سردارد .
به راننده ی آژانسی که چرت می زند .
به پلیسی که سر چهار راه با کلاه صورتش را باد می زند .
به جوانی که قالی پنج متری روی کولش انداخته و در کوچه ها جار می زند .
به بازاریابی که نمونه اجناسش را روی میزت می ریزد .
به پارگی ریز جوراب کسی در مجلسی .
به پشت و رو بودن چادر پیرزنی در خیابان .
به زنی که با کیفی بر دوش به دستی نان دارد و به دستی چند کیسه میوه و سبزی .
به هول شدن همکلاسی ات پای تخته .
به مردی که در بانک از تو می خواهد برایش برگه ای را پر کنی .
به اشتباه لفظی بازیگر نمایشی .
نخند!
نخند که دنیا ارزشش را ندارد .
که هرگز نمی دانی چه دنیای بزرگ و پر دردسری دارند:
آدم هایی که هر کدام برای خود و خانواده ای، همه چیز و همه کسند.
آدم هایی که برای زندگی تقلا می کنند .
بار می برند .
بی خوابی می کشند .
کهنه می پوشند .
جار می زنند .
سرما و گرما را تحمل می کنند .
و گاهی خجالت هم می کشند .
خیلی ساده . نخند دوست من!!!
هرگز به آدم ها نخند!
خدا به این جسارت تو نمی خندد؛ اخم می کند!
درد یعنی تو نفهمی و بخندی
صدای پای خیس باران
نخند ,تو ,ی ,آدم ,نمی ,زند ,نخند به ,زند به ,می زند ,که در ,هرگز نمی
درباره این سایت